เมื่อวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2564 ณ ที่บ้านสันติสุข ตำบลวิเชตนคร อำเภอแจ้ห่ม จังหวัดลำปาง โดยนายณรงค์ฤทธิ์ นุปิง ผู้อำนวยการศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดลำปาง ผู้แทนหน่วยงาน one Home พม.ลำปางได้ลงพื้นที่พร้อมศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ(ศพส.)จังหวัดลำปาง เพื่อติดตามตรวจเยี่ยมผู้สูงอายุและพิการทางสายตา-ตาบอด ซึ่งเป็นญาติพี่น้องกัน จำนวน 3 คน มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ลำบากต้องอาศัยเบี้ยคนพิการประทังเลี้ยงชีพไปวันๆ บางวันไม่มีกิน โดยได้ลงพื้นที่ไปที่บ้านของผู้สูงอายุและพิการทางสายตา-ตาบอดหลังแรกซึ่งเป็นบ้านของนายจันทร์ นามสมมุติ ได้เล่าว่าตนเองซื้อบ้านจากญาติมาราคา 500 บาทสมัยนั้น แต่ ณ ปัจจุบันไม่มีบ้านเลขที่ จึงได้ประสานผู้ใหญ่บ้านพร้อม อบต. หน่วยงานภาคีเครือข่ายเพื่อประสานอำเภอทำการขอบ้านเลขที่เพื่อเข้าถึงสิทธิสวัสดิการและสามารถปรับปรุงซ่อมแซมบ้านเนื่องจากหลังคารั่ว.
จากการสอบถามนายจันทร์ นามสมมุติ ได้เล่าให้ฟังว่า “ตนเองอาศัยอยู่คนเดียว ไม่มีญาติพี่น้องหรือลูกหลาน ตาบอด มีรายได้จากเบี้ยคนพิการเดือนละ 600 บาท และเบี้ยผู้สูงอายุเดือนละ 600 บาท ส่วนบ้านที่อาศัยอยู่ทุกวันนี้ ชาวบ้านช่วยกันปลูกสร้างให้ แต่ไม่แน่นหนาอาศัยหลับนอนไปวันๆ เวลาฝนตกหลังคารั่ว ฝนสาดเข้ามาภายในบ้าน ทำให้ที่นอนเปียกและนอนไม่ได้ วอนผู้ใจบุญช่วยเหลือซ่อมแซมบ้านให้อยู่ในสภาพที่สามารถกันแดด กันฝนได้ ซึ่งตนเองไม่อยากได้อะไรมากไปกว่านี้” ต่อจากนั้นได้เดินทางไปยังบ้านของนายมูล นามสมมุติ อายุ 52 ปี หมู่ที่ 10 บ้านสันติสุข ซึ่งอยู่ในละแวกเดียวกันกับบ้านของนายจันทร์ฯ เป็นผู้พิการทางสายตา-ตาบอดทั้ง 2 ข้างตั้งแต่อายุได้ประมาณ 7 ขวบ ปัจจุบันนายมูลได้อาศัยอยู่กับนางสาวสุพรรณ นามสมมุติ ภรรยาของนายมูล พื้นเพเป็นคนจังหวัดสุรินทร์ และเป็นผู้พิการทางสายตา-ตาบอดเหมือนกัน ทุกวันนี้ทั้งสองชีวิตผู้พิการฯมีรายได้จากเบี้ยคนพิการ รวมกันได้ประมาณ 1,200 บาทต่อเดือน มีอาชีพรับจ้างนวดแผนโบราณ แต่มีรายได้เดือนละครั้ง จากลูกค้าประจำ ได้ครั้งละ 200 บาท รายได้ที่มีอยู่แทบไม่พอกิน ต้องอาศัยนายมานพ ตาคำ สมาชิกชมรมไทยอาสาป้องกันชาติจังหวัดลำปาง ซึ่งเป็นญาติของนายมูล คอยดูแลหาข้าวปลาอาหารคอยส่งให้ แต่ก็ไม่ได้มาส่งให้ทุกวันเพราะต้องออกไปทำงานเหมือนกัน สภาพความเป็นอยู่ในบ้านของนายมูล เป็นบ้านไม้ยกสูง แต่เป็นบ้านที่สร้างไม่แข็งแรง พอใช้เป็นที่หลับนอนได้
ทั้งนี้นายมูลฯ ยังได้กล่าวฝากผ่านมายังผู้สื่อข่าวว่า “ตอนนี้ตนเองอยากได้บ้านพื้นต่ำ เพราะบ้านที่อาศัยอยู่ทุกวันนี้เป็นบ้านไม้ยกสูง ตนเองเดินขึ้นบ้านลำบากเพราะตาบอดสนิททั้งสองข้าง เคยสะดุดบันไดบ้านหกล้ม ขาหักมาแล้ว กว่าจะทำการรักษาหายก็ใช้เวลานานหลายเดือน” ที่ผ่านมา นายณรงค์ฤทธิ์ นุปิง ผู้อำนวยการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดลำปาง ได้ร่วมกับหน่วยงาน One Home พม.ลำปางพร้อมประธาน อพม.แจ้ห่ม หน่วยงานสังกัดกระทรวง พม.ลำปาง ศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งจังหวัดลำปาง นำสิ่งของอุปโภค-บริโภคไปมอบให้การช่วยเหลือในเบื้องต้น พร้อมสิ่งของจากศูนย์พัฒนาการจัดสวัสดิการสังคมผู้สูงอายุ(ศพส.) ช่วยเหลือเงินสงเคราะห์จำนวน 3,000 บาท ศูนย์บริการคนพิการสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดลำปางจะทำการช่วยเหลือปรับสภาพบ้านที่อยู่อาศัย ในกรณีได้บ้านเลขที่เพื่อเข้าถึงสิทธิหน่วยงานของรัฐต่อไป.
ภาพ/ข่าว.อัมรินทร์ วะนะวิเชียร/รายงาน
