ตำรวจไทยทำอะไรก็ได้ แม่แจ้งความลูกถูกทำร้าย เพื่อนอีกคนเข้าไอซียู ถอดสายหายใจก็ตาย เอาภาพกลุ่มคนทำร้ายให้ ตำรวจตอบชัด หาตัวไม่ได้เพราะไม่มีเลข13หลัก สุดท้ายทั้งเยาวชนและผู้ปกครองบุกโรงพัก
***เมื่อเวลา 15.00 น. วันที่ 14 เมษายน 2564 จากกรณีที่ ร.ต.อ.คะนอง รัตนะ พนักงานสอบสวน สภ.บ้านกวาง อ.สูงเม่น จ.แพร่ รับแจ้งเหตุทำร้ายร่างกายจนมีผู้ได้รับบาดเจ็บหลายราย และอาการสาหัสปางตายอีก 1 ราย
จากนั้นมีเยาวชนอายุ16 ปี อีก 3 รายเข้าแจ้งความพร้อมผู้ปกครอง ว่าถูกทำร้ายจากกลุ่มวัยรุ่น 3 คน ซึ่งจากการค้นหารูปพรรณ พบว่าเป็นกลุ่มเดียวกับที่ทำร้ายที่สะพานบ้านกวาง อ.สูงเม่น จ.แพร่ ซึ่งแต่ละคนได้รับบาดเจ็บ โดนขวดเหล้าทุบหัวจนต้องเย็บหลาย 10 เข็ม
***นางสาวรัตนากร ปัญญานะ 34 ปี 49/1 ม.3 ต.ทุ่งกวาว อ.เมืองแพร่ จ.แพร่ ผู้ปกครองเยาวชนอายุ 16 ปี เล่าว่า ลูกชายและเพื่อนๆ ขออนุญาตออกไปหาอะไรกินกัน ก็ไปเจอเลย ถูกรุมทำร้าย เพื่อนลูกชายได้รับบาดเจ็บเย็บไป 13 เข็ม ลูกชายก็ถูกขวดทุบ ทำลายรถมอเตอร์ไซค์จนได้รับความเสียหาย ยืนยันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด
ทางด้านเยาวชนอายุ 16 ปี เล่าว่า ขณะที่นั่งเล่นกับเพื่อนๆ อยู่ๆ ก็มีวัยรุ่น 3 คน ขี่รถจักรยานยนต์ฮอนด้าเวฟ สีน้ำเงิน ซ้อนกันมา 3 คน และเข้ามารุมทำร้าย ทั้งชกตี และใช้ขวดตีที่ศรีษะ และถีบรถมอเตอร์ไซค์ทีาจอดอยู่จนล้ม จนเพื่อนได้รับบาดเจ็บแล้วพวกนั้นก็ไป ซึ่งทั้งหมดไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่รู้เพราะอะไร พวกตนกับเพื่อนก็วิ่งหนี แล้วมาบอกแม่
ผู้ปกครอง เด็กคนหนึ่ง แจ้งว่า ตอนแรกเข้าแจ้งความที่ บ้านกวาง และเอารูปภาพกลุ่มคนร้ายมาให้ดูหน้าตาชัดเจน แต่ตำรวจนายหนึ่งกลับบอกว่าไม่สามารถตามตัวได้และหาหลักฐานไม่ได้เพราะไม่มีเลข13หลักจะไปค้นหาที่ไหน จนผู้ปกครองเข้ามาร้องสื่อและชี้แจงแบบนี้ นี่คือการทำงานของตำรวจ ทั้งๆที่หากจะตามจริงก็ได้ไม่จำเป็นต้องหาเลข13หลัก และไม่ต้องไปสเก็ตภาพคนร้ายแต่ตำรวจก็บ่ายเบี่ยงเอาดื้อๆ ต่อมาก็มีการนัดหมายกลุ่มที่ได้ถูกทำร้ายบุกเข้าแจ้งความอีกครั้งพร้อมนำสื่อมวลชนไปด้วย ตำรวจถึงรีบดำเนินการ
