ชาวตำบลสรอยและป่าสักสืบสานประเพณีเลี้ยงผีขุนห้วยอ่างเก็บน้ำแม่กระต๋อมขอน้ำเต็มอ่างก็พออย่าให้น้ำท่วม

เมื่อวันที่ 18 มิถุนายน พ.ศ.2567เวลา 09.00 น.ผู้นำท้องที่นำโดยนายสานิตย์ นันทสุวรรณ กำนัน ตำบลป่าสัก(แม่กระต๋อมหมู่1นายจิตรกร เหล่าชัย ผู้ใหญ่บ้าน แม่กระต๋อมหมู่6,นายสฤษดิ์ ชัยชนะ ผู้ใหญ่บ้านแม่กระต๋อมหมู10 และผู้นำท้องถิ่น มีนายศิริเทพ วงค์ไข่ รองนายก อบต.ป่าสัก นางยุพาเสนากูล ประธานสภาฯ นางแอ๊ปเปิ้ล เปียงบุญทา รองประธานสภา ส.อบต.ร้อยตรี ภาคิน หนูฟุ่น พร้อมด้วยชาวบ้านแม่กระต๋อมทั้ง 3 หมู่บ้านจำนวน300 คน นำมีดพร้า เลื่อยยนต์ ไปพัฒนาแผ้วถางตัดต้นไม้ปรับภูมิทัศน์ที่หน้าและหลังอ่างแม่กระต๋อม ตำบลป่าสัก อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ มีความยาวสันอ่าง400 เมตร สูง15 เมตร ใช้เวลา1 ชั่วโมงจึงแล้วเสร็จ เพราะความสามัคคีของพี่น้องแม่กระต๋อมทั้งสามหมู่

จากนั้น ตัวแทนของหมู่บ้านได้นำหมู ขึ้นไปบนเหนืออ่าง 1 กิโลเมตร ทำพิธีบวงสรวงเลี้ยงผีขุนน้ำห้วยกระต๋อม โดยมีผู้นำทางจิตวิญญาณเป็นสื่อกลาง จุดธูปบอกกล่าว ตามความเชื่อของพี่น้องชาวบ้าน ที่บรรพบุรุษได้ทำไว้สืบต่อกันมาหลายชั่วอายุคน ถ้านับ จากที่เจ้าพ่อเมืองด้ง หรือเจ้าหลวงหมื่นด้งได้มาสร้างบ้านแปงเมืองที่แม่กระต๋อม(แม่ก๋าต๋อม)นับได้มาเกือบ600ปี ที่ทำสืบทอดกันมา ถึงปัจจุบันหลายชั่วอายุคน จึงได้ยึดถือปฎิบัติเป็นประเพณีที่ทุกหมู่บ้านในตำบลสรอย ตำบลป่าสักต้องมีประเพณีเลี้ยงผีขุนน้ำทุกหมู่บ้าน มีความเชื่อว่า ต้นน้ำมีต้นไม้ใหญ่มีรุกขเทวดา ผีป่าผีดง ผีห้วย ผีร่องน้ำ รักษาอยู่ ปีไหนถ้าไม่เลี้ยงก็จะเกิดอาเพสมีอาถรรพ์ฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาลหรือคนในหมู่บ้านจะต้องอันเป็นไป ในอดีตเมื่อ50ปีย้อนไปอดีตตอนที่ยังไม่ได้สร้างอ่างยังเคยเกิดอาถรรพ์มีคนใหมู่บ้านพูดจาไม่ดี ลามก หรือเอาไก่ไปชนเล่นกับหมา จะเกิดอาเพทขึ้นมาทันที คือมีลมพัดแรงท้องฟ้ามืดเหมือนฝนจะตกเสียงฟ้าร้องต้นไม้หักโค่น(ภาษาถิ่นเรียกว่า “ขึด”)ผู้เฒ่าผู้แก่ในสมัยนั้น ต้องทำพิธีขอขมา บนบานศาลกล่าวไว้ว่าถ้าหายจะนำเหล้าไห ไก่คู่ หมูหนึ่งตัว แล้วนำดู้นไฟที่ไหม้ไม่หมด ในเตาไฟมาเสกคาถาใส่แล้วขว้างขึ้นไปบนฟ้า อาเพศอาถรรพ์ที่เกิดขึ้นหายไปในพริบตาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตนไม้ก็ไม่หักโค่น เป็นคำบอกเล่า ของปู่(ป้อไหย่)และผู้เฒ่าผู้แก่ได้บอกเล่าให้ฟังตอนเด็กๆเมื่อสมัย 50ปี ที่ผ่านมา แต่เป็นเรื่องจริง(ยืนยันได้)แต่ตอนนี้คุณปู่ คุณลูงที่ได้บอกและเล่าให้ฟังนั้น ได้เสียชีวิตไปหมดแล้ว จึงเกิดความเชื่อแล้วทำสืบทอดติดต่อกันมาทุกปีจนเป็นประเพณีของคน ตำบล
สรอย ตำบลป่าสัก มาจนถึงปัจจุบันนี้ การเกิดอาเพศอาถรรพ์ตั้งแต่นั้นมาถึงปัจจุบันไม่มีเกิดขึ้นเพราะไม่มีใครกล้าทดลองทำอึก คาถาที่จะแก้อาถรรพ์ ก็ไม่มีผู้ใดได้เรียนสืบทอดเอามาใช้หายไปกับผู้เฒ่าผู้แก่ไปตามกาลเวลาเหลือไว้เป็นตำนานที่เล่าขานสืบไป///