พ่อเมืองแพร่ เชิญชวนร่วมรณรงค์ “นุ่งผ้าเมือง อู้กำเมือง ดำหัวแบบคนเมือง

ต้อนรับ สงกรานต์บ้านฉัน สีสันแบบไทย สุขไกลทั่วโลก”เริ่มสวม.ส่หม้อห้อม 1เมษายน 2568เป็นต้นไป

นายสมชัย เลิศประสิทธิพันธ์ ผู้ว่าราชการจังหวัดแพร่กล่าวว่า ประเพณีปี๋ใหม่เมือง หรือประเพณีสงกรานต์ เป็นประเพณีที่แสดงออกให้เห็นถึงความกตัญญูกตเวที ความรัก ความสามัคคี และความอบอุ่นในครอบครัว นับเป็นขนบธรรมเนียมประเพณีอันดีงามที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนานของชาวไทย

เพื่อเป็นการสร้างความตระหนัก สร้างการรับรู้ต่อประชาชนชาวจังหวัดแพร่ และนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับประเพณีสงกรานต์ในประเทศไทยที่ได้รับการประกาศจาก UNESCO อีกทั้งยังเป็นการส่งเสริมและแสดงออกถึงเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมท้องถิ่นเมืองแพร่ ซึ่งกรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรมได้ประกาศให้ “ผ้าหม้อห้อม” ของจังหวัดแพร่ ขึ้นบัญชีมรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ พ.ศ. 2567
จังหวัดแพร่ จึงดำเนินการจัดกิจกรรมรณรงค์เพื่อสืบสานคุณค่าทางวัฒนธรรมเนื่องในประเพณีสงกรานต์ พ.ศ. 2568 ตามแนวคิด “นุ่งผ้าเมือง อู้กำเมือง ดำหัวแบบคนเมือง สงกรานต์บ้านฉัน สีสันแบบไทย สุขไกลทั่วโลก” ดังนี้

นุ่งผ้าเมือง หมายถึง การแต่งกายด้วยผลิตภัณฑ์ผ้าหม้อห้อม หรือผ้าทอมือที่ผลิตในเมืองแพร่ เป็นการส่งเสริมอาชีพและสร้างรายได้แก่คนในท้องถิ่น

อู้กำเมือง หมายถึง การรณรงค์ให้มีการใช้ภาษาคำเมือง หรือภาษาถิ่นในการพูดจาสื่อสารกันตลอดจนทักทายปราศรัยแก่นักท่องเที่ยวที่เข้ามาในพื้นที่จังหวัดแพร่ช่วงเทศกาลปีใหม่เมือง
ดำหัวแบบคนเมือง หมายถึง การดำหัวญาติผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือ หรือพระสงฆ์ ด้วยวิธีการแบบประเพณีตั้งเดิมของชาวล้านนา คือ การนำขันน้ำหรือสลุงใส่น้ำสะอาด ผสมผงชมิ้น ฝักส้มป่อยเผาไฟ ลอยด้วยดอกสารภีแห้ง ดอกมะลิสด มะกรูดฝานเป็นแว่นบาง ๆ พร้อมด้วย ดอกไม้ ธูป เทียน เครื่องอุปโภค บริโภค จัดใส่พานหรือภาชนะให้เรียบร้อย นำไปวางตรงหน้าผู้ใหญ่ด้วยกิริยาที่สุภาพ นอบน้อม แล้วกล่าวคำขอขมา และขอรับพรปีใหม่ (ปอนปี่ใหม่) พร้อมยกมือขึ้นประนมระหว่างอก และกล่าวคำว่า “สาธุ” เมื่อผู้ใหญ่ให้พร (ปั่นปอน) เสร็จ

หลังจากนั้น ผู้ใหญ่จะใช้มือแตะน้ำขมิ้นส้มป่อย ลูบศรีษะตัวเอง เป็นอันเสร็จพิธี (การนำน้ำขมิ้นสิ้นส้มป่อยไปรดที่มือของผู้ใหญ่ เป็นวิธีการที่ไม่นิยมกระทำในประเพณีล้านนา)

โดยเริ่มรณรงค์ตั้งแต่วันที่ 1-30 เมษายน 2568
////